Ta książka na długo pozostanie w mojej pamięci. Autora miałem okazję poznać i porozmawiać nie jeden raz na Facebooku. Marcin jest skromnym pisarzem o wielkim talencie,a przy tym niezwykle skromnym. Po "Łąkę umarłych" sięgnąłem już po rozmowie o tej książce oraz po wielu pozytywnych recenzjach które przeczytałem na temat tej powieści. To nie jest kolejna banalna powieść o niczym, jakich jest wiele na naszym rynku wydawniczym. Marcin Pilis sięga do historii fenomenalnie przeplatając czasy, budując napięcie i dialogi. Właściwie ukazane są tutaj trzy etapy. Pierwszy etap to czasy II wojny światowej i historia która opowiada o Niemcach wkraczających do małej miejscowości o nazwie Wielkie Lipy, drugi okres to czas gdy do wioski przyjeżdża syn naukowca Jerzego Hołotyńskiego i trzeci okres to lata dziewięćdziesiąte XX wieku kiedy do Wielkich Lip przyjeżdża stary Niemiec chcąc zakończyć tutaj to co zaczął dawno, w czasie wojny. Marcin Pilis bardzo barwnie rysuje postacie, ich historia nie pozwala czytelnikowi na chwile nudy. Marcin ma wyjątkową zdolność - pięknie maluje swoje obrazy. Ja czytając tę książkę czułem się jakbym był w środku tej historii, przeżywałem ją razem z bohaterami. Każdy kto sięgnie po tę pozycję z pewnością się nie zawiedzie. Mamy tam kawałek historii, stary klasztor, tajemnice które autor powoli odkrywa. Nie sposób przy książkach Marcina Pilisa się nie wzruszać. "Łąka umarłych" jest tego przykładem.
Liczę na to, że wkrótce będzie mi dane ją przeczytać w ramach akcji "Włóczykijka" :)
OdpowiedzUsuńPo "Łąkę umarłych" sięgnę z pewnością. Naczytałam się o niej wiele dobrego, stawiam jej wysoko poprzeczkę... ale czuję, że się nie zawiodę.
OdpowiedzUsuń