"Pastwiska niebieskie, Złota czara, Nieznanemu Bogu" - John Steinbeck

  Amerykański pisarz, laureat Nagrody Nobla z dziedziny literatury w 1962. Był wnukiem niemieckiego emigranta Grosssteinbecka. Po wstępnej edukacji w Salinas, studiował humanistykę ogólną na Uniwersytecie Stanforda, których jednakże nie ukończył. Później imał się różnych zajęć, by w końcu zacząć pisać. Pierwsze trzy książki nie przyniosły mu sukcesu, dopiero Tortilla Flat z 1935 roku przyniosła mu powodzenie. Wiele dzieł z jego twórczości dotyczyło problemów społecznych ludzi żyjących w Kalifornii. Największym dziełem Steinbecka jest powieść "Grona gniewu", która opisuje dzieje biednej rodziny wędrującej w poszukiwaniu pracy z Oklahomy do Kalifornii. "Grona gniewu" przyniosły mu sławę pisarza wrażliwego na problemy społeczne, a także Nagrodę Pulitzera za rok 1940. W czasie II wojny światowej był korespondentem wojennym, co opisał w zbiorze reportaży "Była raz wojna". Po wojnie wrócił do tematyki kalifornijskiej. Druga jego znana powieść, która przyniosła mu duży rozgłos to "Na wschód od Edenu", opisuje w niej dzieje kilku rodzin żyjących w Kalifornii. Fabuła opisuje dzieje zarówno jego przodków w rodzinach Hamiltonów i Steinbecków, jak również postaci żyjące wyłącznie w fikcji literackiej. Tematem powieści jest walka dobra ze złem w człowieku, z odniesieniami do biblijnej historii Kaina i Abla.

 To moja pierwsza przygoda z tym pisarzem, ale mogę napisać z czystym sumieniem, że czekam na więcej. Spotykałem się z różnymi opiniami na temat twórczości Steinbecka, ale nie dawałem im wiary. Chciałem się osobiście przekonać o wartości jego utworów. Dlatego bez cienia zastanawiania sięgnąłem po opasły tom, w którym sa umieszczone aż trzy utwory .

 „Pastwiska Niebieskie” to ukazanie życia mieszkańców tytułowych Pastwisk Niebieskich. Każda kolejna osoba, która przybywa do tego miejsca, ulega czarowi atmosfery i zostaje na dłużej. W końcu zaczyna coś się dziać, czar pryska i w jednej chwili osadnik widzi wioskę z innej strony. Zastanawia się nad jej opuszczeniem i wtedy…Autor nie pozwala nam doczytać, co się dzieje dalej. Ale jest to mistrzowsko przemyślane. Nie dzieje się bez przyczyny. Wiele postaci, wiele historii i jedna wioska. Steinbeck porwał mnie swoimi opisami i postaciami. Poczułem więź z miejscem, które wykreował pisarz. Jest w nim coś swojskiego, co jest mi bliskie. Nie ma szybkiej akcji, wręcz przeciwnie. W zamian otrzymuję coś innego. Płynący spokój. Uwielbiam się przenosić do „Pastwisk Niebieskich”.

  „Złota czara” opowiada historię osadzoną w XVII wieku w Walii. Do gospodarstwa Morganów trafia Dafydd, który wcześniej pracował jako parobek. Dafydd szuka lepszego życia. Opowiada historie o korsarzach i idących za nimi bogactwami postanawia opuścić dom i zostać piratem. Jest pewien, ze się uda. Zaciąga się na statek płynący do Indii. Oszukany, zostaje sprzedany na Barbadosie. Jednak tkwiące w nim pragnienia nie pozwalają na pogrzebanie własnych marzeń o bogactwie i piractwie. Wkupia się w łaski pana, szybko zdobywając jego zaufanie.

  „Nieznanemu Bogu” to historia, która szczególnie zapadła mi w pamięci. Początek XX wieku. Młody syn farmera wyrusza do Kalifornii, szukając własnego miejsca na ziemi. Czytając „Nieznanemu Bogu, miałem wrażenie, ze autor napisał tę historię pod wpływem jakieś euforii. Opowieść mnie wciągała i przerażała jednocześnie. To historia człowieka, który szuka Boga, ale również własnego kawałka świata. Nie potrafi sprecyzować do końca tego, w co wierzy. Jest przeciwieństwem brata Butrona. Między braćmi musi dojść do konfliktu.

 John Steinbeck uzależnia, stawiając pytania, budując piękne opisy i umiejscawiając swoje postacie w tajemniczych, a zarazem surowych miejscach. John Steinbeck od razu stał się moim ulubionym pisarzem, plasując się bardzo wysoko w rankingu literatów. Doskonale buduje nastroje. Porwał mnie od pierwszej strony. W najbliższym czasie zamierzam zakupić jego kolejne dzieła. Jestem przekonany, że się nie zawiodę. Polecam.