"Harpia" - Danuta Noszczyńska

 Danuta Noszczyńska zafundowała czytelnikom historię zabawną, tudzież niezwykle wciągającą i intrygującą. Tytułowa harpia to Adela, właścicielka galerii która jest raczej magazynek starych, często tandetnych rzeczy. Ale jak to bywa w życiu, ono potrafi mocno zaskakiwać. Wokoło młodej kobiety zaczynają mieć miejsce dziwne wydarzenia, ale to one są początkiem do czegoś, co ją (i czytelnika) zaskoczy

 Noszczyńska stworzyła kobiety z jednej strony twardo stąpające po ziemi, a z drugiej kobiety etertczne, płochliwe, czasami wręcz ośmieszała ich walory. Śmiem napisać, że jest to dużym plusem książki. Osobiście lubię tego typu literaturę. Nie spodziewałem się aż takich napadów śmiechu i wzrostu endomorfin. 

Mamy wątek kryminalny, mamy wątek romantyczny, a wszystko podane w sposób inteligentnej fabuły i co najważniejsze Ada okazuje się być osobą o niespożytej energii, co czasami wprowadza ją w kłopoty. Ada ma tendencje do częstego bywania w miejscach, które innych napawają lękiem. jest również kochliwą niewiastą, co nie jest bez znaczenia.

 Autorka pod kopułą tej na pozór prostej historii przemyciła wielkie prawdy o człowieku i jego naturze. Bardzo mi przypadła do gustu ta książka, którą zamykam stary czytelniczy rok. Polecam każdemu mającemu ochotę na niezobowiązującą lekturę, która z pewnością przyczyni się do poprawienia humoru.

Luanne Rice - "Ostatni dzień"

    Sięgając po "Ostatni dzień" miałem wielki apetyty na coś wyjątkowego i coś wciągającego. Od pewnego czasu moje oczekiwania czy...