Autor zawsze ryzykuje, umiejscawiając akcję w miejscu innym, niż własne pochodzenie. Nie wiem, na ile autorka zna topografię Szwecji, ale zdecydowała się umiejscowić główną akcję w tym kraju. Bez wątpienia użycie obcobrzmiących nazwisk, nazw miejscowości i miejsc wymagało pewnej uwagi, ale ostateczny efekt jest udany.
"Nic oprócz strachu" to kryminał, ale powiązany z wątkami obyczajowymi, co osobiście uważam za wielki plus książki. Mamy tutaj komisarz Annę Lindholm, jej niepełnosprawnego męża, kłopoty z mężem, zdradę i problemy z rodziną w oddalonej Polsce, do której ma zawitać na ślub.
Mąż Anny, Vidar traci możliwość chodzenia po wypadku, do którego przyznaje się Narcyz. Szkopuł jednak w tym, iż potencjalny sprawca - seryjny morderca - jest skazany w więzieniu. Wkrótce umiera otruty.
Zaczyna się nierówna gra. Giną kolejne osoby przez otrucie, a Anna otrzymuje fragmenty utworów Oscara Wilda. Zaczyna się nierówna gra.Dla mnie minusem był zbyt powolny ciąg wydarzeń, a do tego zbyt dużo opisów. Dialogi również nie są szczególnie rozbudowane.
Porównanie autorki z Camilą Lackberg jest nadużyciem, ale to nie przeszkadza w przeczytaniu pierwszej części z trylogii. Mnie brało pewnego napięcia, ale tło obyczajowe wyrównało straty. Rozdarcie głównej autorki, jej dylematy moralne i walka z przeszłością są doskonale pokazane. Knedler pokazuje słabości człowieka stojącego na straży prawa. Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Szanowny czytelniku. Jeżeli masz jakieś zapytanie lub też chcesz się ze mną podzielić spostrzeżeniami to proszę o kontakt mailowy, gdyż rzadko odpisuję na komentarze pod postami. Proszę o wyrozumiałość i dziękuję za obecność w moich skromnych progach. Komentarze anonimowe, wulgarne oraz obrażające innych są kategorycznie usuwane.