Ewa Cielesz - "Siedem szmacianych dat"

 Jestem szczęściarzem, gdyż pewnie, gdyby nie Empik, niezbyt szybko odkryłbym skarb, którym są powieści Ewy Cielesz, chociaż dane mi było czytać jej książki. Pierwszy to "Córki cieni" wysłuchałem w formie audio i mogę śmiało napisać, że dawno nie czytałem opowieści napisanej w taki sposób. Autorka przekazuje czytelnikowi szeroką gamę emocji, które są niezwykle realistyczne. Szczerze mówiąc, dane mi było przy tej książce przeżyć coś więcej, niż towarzyszące mi emocje. Autorka w historii Magdaleny i Piotra pokazała mi miłość, za jaką tęsknię, prawdziwą i bezinteresowną. Historia romantyczna ale i tragiczna, osadzona w latach przedwojennych ciągnie się do końca lat czterdziestych. W pierwszym tomie autorka wprowadza postacie, które są niezwykłe, dla mnie osobiście bliskie, oczywiście poza kilkoma wyjątkami (bandy z Ukrainy). Autorka pokazuje tematykę wojny w sposób realistyczny, ale również pięknie buduje sceny solidarności międzyludzkiej. Na uwagę zasługuje łamanie stereotypów o tamtych czasach, a także język, jakże piękny i niespotykany w dzisiejszych publikacjach. Narracja jest prowadzona dwutorowo. Student historii - Adam - odnajduje pamiętnik, którego lektura pochłania go bez reszty. 
 W moim odczuciu pierwszy tom trylogii jest moim prywatnym arcydziełem. Na uwagę zasługuje także postać pisarki. Ewa Cielesz, urodzona w Piasecznie, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, a także krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (Filia Wrocław), Wydział Reżyserii. Zafascynowana teatrem i poezją pisze scenariusze, opowiadania, wiersze dla dzieci i dorosłych. Nauczyciel, instruktor teatralny. Na tym polu osiąga sukcesy: dwukrotnie wraz ze swoim zespołem zdobyła Grand Prix (2010 i 2011) Festiwalu Małych Form za sztuki, których scenariusze były jej autorstwa. Opublikowała m.in.: „Dla was dzieciaki” (2002), „Skarby z szuflady” (2005), „Gdy ujrzysz gwiazdę” (2005) — zbiorki poezji dla dzieci oraz „Sentymenty” (2004) i „Między jasnością i czernią” (2006) — tomiki poetyckie dla dorosłych czytelników. Dotychczasowa Wrocławianka, obecnie mieszka w Konstancinie pod Warszawą.

 Zapraszam do lektury. Serdecznie polecam. 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Szanowny czytelniku. Jeżeli masz jakieś zapytanie lub też chcesz się ze mną podzielić spostrzeżeniami to proszę o kontakt mailowy, gdyż rzadko odpisuję na komentarze pod postami. Proszę o wyrozumiałość i dziękuję za obecność w moich skromnych progach. Komentarze anonimowe, wulgarne oraz obrażające innych są kategorycznie usuwane.

Luanne Rice - "Ostatni dzień"

    Sięgając po "Ostatni dzień" miałem wielki apetyty na coś wyjątkowego i coś wciągającego. Od pewnego czasu moje oczekiwania czy...