"Pierwsza na liście" - Magdalena Witkiewicz




Magdalena Witkiewicz powraca ze swoją nową książką, będącą czymś w rodzaju katarsis. „Pierwsza na liście” to forma, która wprowadza w czytelnika pewien zamęt i otwiera go na stępioną wrażliwość przykrytą szarą codziennością bytu, zmuszając wręcz do refleksji nad życiem. Tematyka jest trudna. Nowotwór krwi, a także pytanie – czy jestem gotowy, aby zostać dawcą? Każdy z nas o ile zdecyduje się na taki krok, przejdzie długą drogę, o czym dowiadujemy się w trakcie lektury.
 Poznajemy chorą kobietę, jej córkę i plejadę innych ludzi, tworzących piękną historię. Jakże życiową, a zarazem prostą. Tak naprawdę niewiele osób może pomóc w przypadku nowotworu krwi. Tutaj bardziej liczy się czas i szczęście. Autorka doskonale przeplata ludzkie losy, tworząc barwny kobierzec emocji.
 „Pierwsza na liście” to historia o sile przetrwania, afirmacja siły kobiet, to niezwykle przejmująca opowieść o odwadze, pokonywaniu własnych słabości, oraz rodzących się miłościach. Pisarka udowadnia, że nie trzeba oglądać się za siebie, aby być szczęśliwym. Pokazuje nam nowe wymiary szczęścia, uczy wrażliwości i wiary w cuda.
  Dla mnie osobiście jest to historia niezwykle poruszająca, która na długo zapadnie w mojej pamięci. Napisanie takiej książki nie jest sprawą łatwą, z pewnością nie każdy pisarz jest w stanie coś takiego popełnić.
 Magdalena Witkiewicz po raz kolejny zaskakuje, ale pokazuje również siłę trudnego i bolesnego tematu i wielki talent. Z książki płynie wielka siła, która może przynieść ukojenie wszystkim zmagającym się z chorobami typu nowotworowego.
 Trudno jest mi uwierzyć, że postacie (w większości) są fikcyjne, a cała historia zupełnie wymyślona. Autorka znowu pozwoliła mi uwierzyć w to, co napisała. Czy to magia? To życie, które Magdalena Witkiewicz potrafi tak pięknie czarować na kanwach własnych książek.
 Genialna historia, nadająca się na adaptację filmową. W pewnych wypadkach zbyt dużo pisać jest nadużyciem. Dotyczy to utworów o szczególnych walorach artystycznych. Myślę, że „Pierwsza na liście” należy do tego typu dzieł. Życie Iny i innych zagości w naszych umysłach, a my na poważnie przemyślimy sprawę wpisania się do bazy dawców szpiku. 
 „Pierwsza na liście” rujnuje stereotypy, stawiając silne podwaliny pod decyzję mogącą zmienić nie tylko nas, ale i świat.
 „Pierwsza na liście” – gorąco polecam.

"Trudne emocje u dzieci. Jak wspólnie rozwiązywać problemy w domu i w szkole?" - Dr Ross W. Greene


Przyznaję się bez bicia. Nie cierpię poradników, które z reguły powielają ogólnie dostępne wiadomości, są podane innymi słowami i tak naprawdę nie wnoszą niczego nowego do tego, co wiemy.
 Jak jest w tym przypadku? Zacznę od tego, że autorem jest wybitny specjalista, pracownik wydziału Psychologii Virginia Tech, profesor Wydziału Psychiatrii w Harvard Medical School. Autor ma wielkie doświadczenie w pracy z rodzinami, ośrodkami terapeutycznymi i schroniskami dla nieletnich. Trudno jest o lepszy autorytet, który przekazuje nam nowe, świeże spojrzenie na komunikację na lini - dorosły dziecko. Książka zawiera dwanaście rozdziałów, a każdy jest poświęcony innemu problemowi. Na końcu książki znajdujemy "Załącznik. Analiza trudności i nierozwiązywanych problemów".,

 Czym się różni ten poradnik od innych? Autor posiłkuje się konkretnymi przykładami, pozwalając na analizowanie sytuacji, wchodząc w problem i zgłębia go dogłębnie. Udowadnia, że do rozwiązywania problemu potrzebna jest dobra wola dwóch stron.
Jako pedagog praktykujący przez wiele lat w świetlicy socjoterapeutycznej nauczyłem komunikować się z tak zwaną "trudną młodzieżą", ale z pewnością gdybym przeczytał tę książkę kilkanaście lat wcześniej, pewnie bym zaoszczędził sobie wielu stresów. Dr Greene napisał poradnik niezwykle przystępnym językiem , a podane przykłady idealnie pasują do tego, co widujemy w naszych otoczeniach. Problemy nastolatków są takie same bez względu na płeć, szerokość geograficzną i status społeczny. Idealna książka dla pragnących zrozumieć swoje dziecko rodziców, dla wychowawców, pedagogów i studentów psychologii i pedagogiki.

Luanne Rice - "Ostatni dzień"

    Sięgając po "Ostatni dzień" miałem wielki apetyty na coś wyjątkowego i coś wciągającego. Od pewnego czasu moje oczekiwania czy...