Czasami w życiu zdarzają się cuda, które sprawiają, że nasze codzienne sprawy blakną i zmieniają priorytet. Do moich "cudów" należy niezwykła książka, opowiadająca o wampirze, na co dzień będącym hrabią na swoich włościach w Transylwanii.
Chyba nigdy wcześniej nie czytałem żadnego przekładu "Draculi", ale uważam to za dobrą monetę. Opowieść o wampirze, który podstępem wabi i wykorzystuje swoich gości, oraz udaje się na polowania, jest historią niezwykłą. Tym bardziej, że jest opowiedziana przez osoby trzecie, a każdy rozdział to jakaś część dziennika.
Jest w tej książce strach, jest niezwykłe napięcie i wymykające się szufladkowaniu postacie, na pozór będące ludźmi zwykłymi. Autor doskonale przemyślał swój tekst, dostarczając czytelnikowi całej gamy emocji i oryginalnej fabuły.
Uwiódł mnie tekst, język, fabuła, postacie. Nie ma tutaj niczego, co w moim mniemaniu byłoby niedoskonałe. A do tego niezwykle piękny przekład na język polski. Tłumacz podjął ciężką pracę, usiłując przenieść "ducha opowieści" na język współczesny, a zarazem nie odbiegający od czasów, w których "Dracula" była pisana. Mamy tutaj niezwykłe sceny jak chociażby scena na cmentarzu, w której mężczyźni próbują zapobiec tragedii wyssania krwi małego dziecka przez jak prawie wszystkim się wydawało, nieżywą kobietę, jakże bliskiej jednej z postaci.
Postać Draculi jest równie interesująca, co odrażająca. Udzielił mi się klimat dziewiętnastego wieku i tajemniczego zamku w Transylwanii. Pokazanie trwającej od początku dziejów walki ze złem. Do tego niezwykłe, klimatyczne rysunki i twarda oprawa książki, czynią z niej rarytas.
O "Draculi" można pisać wiele. Jest to zupełnie inna postać, od tych, które serwuje się nam w dzisiejszych czasach.
Ta książka trzyma w napięciu, podsyca zainteresowanie dziennikami i czyta się ją z niezwykła przyjemnością. Bardzo gorąco polecam!!!!
