Dan Millman serwuje opowieść nietypową, która prowokuje do myślenia. Nie jest to książka, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni. Opowiada o młodym studencie i jego przyjacielu, którego nazywa Sokratesem. Dan jest młodym sportowcem, któremu wydaje się, że świat leży u jego stup. Kiedy poznaje Sokratesa, ten za pomocą rozmów, zachowań i odrobiny magii prowokuje go do myślenia, które zmienia nastawienie Dana do siebie i własnych ograniczeń, pomagając mu przekraczać kolejne granice. Pracownik stacji paliw staje się jego mentorem i przewodnikiem, pomagając mu odnaleźć prawdy dotyczące życia, filozofii i siebie. Sokrates sprawia, że młodzieniec zaczyna rozumieć, że świat, w którym żyje, jest ułudą. Praca na wielu płaszczyznach zmienia jego sposób myślenia i postrzegania świata, czyniąc z niego nowego człowieka. Sokrates jest dla niego duchowym przewodnikiem w drodze do odkrycia na nowo samego siebie, ale również pokonywania własnych ograniczeń.
Książka składa się głównie z interakcji dwóch mężczyzn, ale czytelnik widzi, jakie zmiany zachodzą w Danie. Bardzo mi się spodobała forma przekazu tej lektury. Autor pod przykrywką na pozór błahej historii przemyca wielkie mądrości, na szczęście nie z gatunku tych mocno oklepanych. Jest jeszcze coś. Spojrzenie na życie, na świat, na nasze oczekiwania, sukcesy i porażki. Każdy punkt widzenia zmienia nas. Ważne jest, aby patrzeć pod dobrym kątem.
Lektura na początku może wydać się nużąca, ale po pewnym czasie wchodzimy w nurt i płyniemy razem z postaciami, chłonąc przekazy, będące czymś niezwykłym i ważnym. Książka nie tylko dla fascynacji filozofii. Każdy wyniesie z niej coś dla siebie. Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Szanowny czytelniku. Jeżeli masz jakieś zapytanie lub też chcesz się ze mną podzielić spostrzeżeniami to proszę o kontakt mailowy, gdyż rzadko odpisuję na komentarze pod postami. Proszę o wyrozumiałość i dziękuję za obecność w moich skromnych progach. Komentarze anonimowe, wulgarne oraz obrażające innych są kategorycznie usuwane.