Katherine Arden - "Dziewczyna z wieży "

 Bez wątpienia nie sięgnąłbym po tę lekturę z dwóch powodów. Pierwszy to taki, że nie jestem młodzieńcem, dawno temu wyrosłem z baśni i nie bawią mnie czarodzieje, wróżki i tym podobne. Drugim powodem jest to, że jest tom drugi trylogii, a kiedy otrzymałem maila z propozycją, nie było o tym mowy. Tutaj akurat wydaje mi się, że niewiele straciłem, gdyż historia sama w sobie jest zamknięta i nie powodowała, abym jakoś specjalnie zastanawiał się nad jakimś motywem. 

 Rzadko sięgam po literaturę rosyjską, sam nie wiem z czego to wynika. Poza tym rzadko robię wyjątki dla fantastyki. I to jest kolejny powód, dla którego ta książka nie powinna trafić na moje biurko. A jednak trafiła. 

 "Dziewczyna z wieży" opowiada w dużym skrócie historię Wasi, która jest sierotą, a na dodatek zostaje oskarżona o czary i zmuszona do opuszczenia wioski. Sama ma dwie możliwości - ożenek albo życie za murami klasztoru. Obie opcje są dla niej nie do przyjęcia. Jako outsider przywdziewa szaty chłopskie i ucieka przed siebie, tam gdzie czyha niebezpieczeństwo - w  głęboki las.Sama wdaje się w walki, z których wychodzi zwycięsko i dowiaduje się o niej Wielki Książę Moskiewski.  Czuje on, że ten człowiek (Wasia nie zdradza swojej tożsamości) jest w  stanie mu pomóc. 

 "Dziewczyna z wieży" jest opowieścią, która przypomina mi czasy dzieciństwa. Ciekawym doświadczeniem było wkroczenie w świat baśni, ale  z perspektywy człowieka dorosłego. Zauroczyła mnie ta opowieść, gdyż sama historia, ale i towarzyszące jej tło czy dialogi, są sztuką samą w sobie. Autorka zawarła tutaj opowieść o odwadze i trudnych decyzjach. Bliskie mi są tutaj wierzenia ludowe. Bez wątpienia i z przyjemnością sięgnę po pierwszy tom serii, czyli "Niedźwiedzia i słowika". Jetem pod wrażeniem języka, ale i fantazji autorki, która wydaje się tutaj być niezmierzona. Warto sięgnąć po lekturę i zapomnieć o codzienności. Warto porwać się tej historii i przenieść w inne wymiary. Fajnie jest poczuć się znowu dzieckiem. Serdecznie polecam.